The show must go on…
03-06-2022 |
Ik was er bijna…nog één gesprek en dan had ik mijn droombaan te pakken. De gesprekken met Hr, sales en de directie waren soepel verlopen. Het was me gelukt door de sollicitatierondes heen te rollen terwijl het eigenlijk helemaal niet zo goed met me ging in die tijd. Maar mijn motto was altijd: the show must go on…
En toen zat ik tegenover Els, de senior trainer van het bureau voor training en organisatie ontwikkeling. Een ras Rotterdamse die er duidelijk niet omheen draaide. En ik weet niet meer exact wat ze me vroeg maar er was een moment van ‘au’ en ze prikte dwars door me heen. Er was geen redden meer aan, ik voelde de tranen opkomen en begon te huilen…
En Els? Die keek me aan met een grote glimlach. Ze begon te lachen en ze zei: Zo, en als je dat niet had laten zien had ik je niet aangenomen! Ik wil echtheid zien, geen opsmuk, geen show. Gefeliciteerd met je nieuwe baan!
En terwijl ik terug reed naar Groningen dacht ik: Wow, wat een verademing! Ik mag hier dus laten zien wie ik ben.
Ik hoefde niet te voldoen aan de verwachtingen van de buitenwereld. Wat ik inbracht was goed genoeg. Wat een feest en tegelijkertijd ook spannend. Het gaf een gevoel van vrijheid en rust, zowel fysiek als mentaal. Dit was 22 jaar geleden de start van mijn loopbaan als trainer/coach.
Mijn klanten die naar Italië komen zijn vaak ook op zoek naar diezelfde rust. Even weg uit de vertrouwde setting helpt daarbij. Niet bezig zijn met de verwachtingen van de buitenwereld. Letterlijk van een afstand kunnen kijken naar hun persoonlijke vraagstuk. Om vervolgens na een week díe inzichten te hebben verzameld om de juiste keuzes te durven maken.
